Geplaatst door Nadat het lot mij twee maanden geleden een startbewijs voor de Damloop-by-Night in de handen speelde, was het onlangs andermaal bingo! De grote Looptijden-sweepstake leverde mij opnieuw een startbewijs op: dit keer voor de magische Zevenheuvelenloop ten zuidoosten van Nijmegen.
Veel had ik natuurlijk al gehoord over dit hardloopfestijn. Het parcours zou fantastisch mooi zijn, en uitermate uitdagend door de vele beklimmingen en afdalingen. Het zou ook massaal zijn: ruim 30.000 enthousiastelingen zouden over het geaccidenteerde parcours gaan snellen. Per definitie is een dergelijke grootschalige loop niet helemaal mijn kopje thee, maar ik vind het toch altijd wel leuk om aan zoiets dan één keertje mee te doen. Net zoals Bernard Hinault die almaar zei dat hij een bloedhekel had aan Paris-Roubaix, ‘m uiteindelijk één keer reed en ‘m en passant dan maar won ook…
Ook zou het parcours mij een trip down memory lane brengen: in 1995 liep ik samen met mijn neef Michael en enige tienduizenden anderen de Vierdaagse van Nijmegen, en dag 3 (de Dag van Groesbeek) leidt de wandelaar steevast over de Zevenheuvelenweg vanuit Groesbeek richting Berg en Dal. Ik vond het toen een fantastische belevenis.
Waar destijds in juli 1995 de zon volop scheen en de temperatuur opliep tot 35 graden Celsius, zouden de hardlopers het vandaag moeten doen met een door de wolken verduisterd zwerk, een koude sproeiregen en een temperatuur die de 10 graden niet zou overschrijden. Het kan verkeren!
Met een mix van ‘anxiety’ en ontspanning in het lijf reisde ik vanmorgen per trein af vanuit Gouda naar de Keizer Karelstad. Er waren vandaag extra treinen ingezet, en deze reden via een aantal tussenstops door naar Nijmegen als eindbestemming. Ik hoefde derhalve niet over te stappen en kon al sluimerend op mijn dooie gemakkie filosoferen over wat vandaag mij brengen zou.
Eén conclusie had ik al snel getrokken: ik zou vandaag niet voor de snelle(re) tijd gaan. Vorige week in Zoetermeer had ik mijn ‘topprestatie’ al geleverd onder perfecte omstandigheden. Die omstandigheden waren er vandaag simpelweg niet, dus leek het niet opportuun om te gaan voor een New Era PR. Nee, vandaag zou ik gewoon lekker gaan lopen en lekker gaan genieten!
In de ons toegewezen Keizer Karel Parkeergarage kleedde ik mij om en doodde ik de nodige tijd met inlopen en het toedienen van de noodzakelijke doping. Voordat hier op het Looptijden-platform een collectieve verontwaardiging losbarst: ik doel hier op een banaan, twee mueslirepen en het nodige water… Daarnaast was de lage temperatuur in combinatie met het vochtigheidsgehalte van de lucht inmiddels flink op mijn blaas geslagen, dus ook het toilet moest met enige regelmaat worden gefrequenteerd. Voor het verlaten van de parkeergarage hulde ik mij nog in een vuilniszak waarin ik daags tevoren met vaste hand de arm- en hoofdopeningen had geknipt. Met deze outfit was ik er he-le-maal klaar voor!
Even voor 13:00 uur hobbelden wij en groupe naar het (Rode) startvak. Daar zou het Grote Wachten gaan plaatsvinden tot de start om 13:40 uur. Tijd zat dus om al kleumend nog even wat keuvelpraatjes op te tuigen met deze en gene over U-raadt-nóóit-wat-voor-onderwerp.
Uiteindelijk kwam ook het rode startvak in beweging (ik heb geen startschot gehoord!) en was de Zevenheuvelen-vuurdoop voor schrijver dezes eindelijk daar. Omdat mij van te voren was wijsgemaakt dat de eerste 5km vals plat omhoog zouden gaan vertrok ik met een uiterst rustig tempo van net boven de 10km/h. Zo kon ik lekker om mij heen kijken naar al het moois wat deze loop mij te bieden had.
De eerste kilometers waren zoals ik al had verwacht erg rommelig. De massa hield er zoveel verschillende tempo’s op na dat het moeilijk was in het ritme te komen. Voor mij is dat altijd onprettig, maar door de door mij gekozen snelheid bleef ik me toch relatief lekker voelen. De eerste 5km over – inderdaad – vals plat werd dan ook op het dooie gemak voltooid in 29:15….
Na bijna 6 kilometer sloeg de meute linksaf om oostwaarts langs de golfterreinen richting Zevenheuvelenweg te koersen. Hier werd het ook een stuk smaller en dus nóg rommeliger. Tot overmaat van ramp knalde ik bij de verversingspost op een stel hardlooptoeristen die meenden tot complete stilstand te moeten komen bij het aanpakken van hun vloeibare versnapering. Klojo’s! Nadat ik mijzelf had opgeraapt vervolgde ik gelukkig ongeschonden mijn weg, maar niet voordat ik in woord en gebaar van mijn grote ongenoegen had blijkgegeven. Arranraja: stond dit gedonderjaag al op jouw ergernissen-hitlijstje? Zo niet, dan bij deze aangemeld.
Op 7km gingen wij
(andermaal) linksaf, de beruchte Zevenheuvelenweg op. Dit was voor mij een
herbeleving van 19 jaar geleden toen ik deze weg al wandelend aflegde. Die
prachtige beelden van mensenmassa’s voor je uit op de glooiende weg vergeet je
ook niet snel.
Ik voelde mij vandaag na 7 rustige kilometers nog zó lekker dat ik al deze
heuvels uitstekend kon verteren. Met een goede korte pas de bergjes op en met
nog steeds niet al te lange pas op verhoogde snelheid de bergjes weer af.
Heerlijk!
Na ongeveer 9km was er weer een bocht naar links en werd de weg weer ernstig smal. Ook hier was een drankpost en daar ontstond weer een hoop ergernis vanwege de vele mensen die meenden daar tot volledige stilstand te moeten komen. Dit keer kon ik echter zonder problemen passeren.
Op 10km (voltooid in 57:10) sloeg het gezelschap rechtsaf voor nog een laatste venijnige klim, die weliswaar op een gegeven moment afvlakte maar door veel mensen toch als zwaar werd ervaren. Ik voelde mij echter nog zo goed dat ook die puist zonder problemen werd bedwongen.
De laatste 4 kilometer gingen vervolgens heuvel-af tot aan de finish in Nijmegen. Nadat ik 11 kilometer lang lekker comfortabel en gecontroleerd had gelopen, ging nu nog even flink het gas erop.
Na 15 behoorlijk relaxt gelopen kilometers passeerde ik de eindstreep in een netto tijd van 1:23:23. Dat was 4 minuutjes langzamer dan vorige week in Zoetermeer, maar zoiets had ik van tevoren allang verwacht. In plaats van krampachtig te proberen die tijd van vorige week te verbeteren, had ik juist een heerlijk opgebouwde relaxte race gelopen en een prachtige negatieve split afgeleverd!
Na deze mooie Zevenheuvelentocht (mijn 16e georganiseerde wedstrijdloop dit jaar) staat er dit jaar voorlopig nog maar één wedstrijd op het programma. In Zoetermeer zal ik op de laatste zondag van deze maand weer 5km wegtikken tijdens de 3-Plassenloop. Daarna is er niets meer gepland. Maar U weet inmiddels hoe dat met mij gaat…..
Gepost op Looptijden.nl door Peter de Haan op zondag 16 november 2014 22:41